عطارد
عطارد نزديك ترين سياره به خورشيد است. اين سياره كوچك خاكي تقريباً هيچ جوي ندارد. به خاطر اندازه كوچك و نزديك بودن فاصله عطارد به خورشيد سخت است كه اين سياره را از زمين بدون تلسكوپ ببينيم. در زمان هاي مشخصي از سال مي توان عطارد را درست بعد از غروب خورشيد در ارتفاع پاييني در غرب آسمان ديد. در مواقع ديگر عطارد درست قبل از طلوع خورشيد در شرق آسمان در ارتفاع پاييني ديده مي شود.
عطارد نزديك ترين سياره به خورشيد است. اين سياره كوچك خاكي تقريباً هيچ جوي ندارد. به خاطر اندازه كوچك و نزديك بودن فاصله عطارد به خورشيد سخت است كه اين سياره را از زمين بدون تلسكوپ ببينيم. در زمان هاي مشخصي از سال مي توان عطارد را درست بعد از غروب خورشيد در ارتفاع پاييني در غرب آسمان ديد. در مواقع ديگر عطارد درست قبل از طلوع خورشيد در شرق آسمان در ارتفاع پاييني ديده مي شود.
اندازه
قطر عطارد 3032 مايل يا 4879 كيلومتر يعني حدود دو پنجم قطر زمين است. اين سياره بعد از پلوتون كوچك ترين سياره منظومه شمسي ست. عطارد فقط اندكي بزرگ تر از ماه زمين است.
قطر عطارد 3032 مايل يا 4879 كيلومتر يعني حدود دو پنجم قطر زمين است. اين سياره بعد از پلوتون كوچك ترين سياره منظومه شمسي ست. عطارد فقط اندكي بزرگ تر از ماه زمين است.مدار
مدار عطارد بسيار بيضي ست. بنابراين در نزديك ترين مكان ممكن به خورشيد فاصله اش از خورشيد به 28 ميليون و 580 هزار مايل ( 46 ميليون كيلومتر) مي رسد و وقتي در اين مدار بيضي در دورترين مكانش از خورشيد قرار مي گيرد فاصله اش از خورشيد حدود 70 ميليون كيلومتر مي شود. فاصله عطارد از زمين، موقعي كه از هميشه به زمين نزديك تر است 48 ميليون مايل يا (77300 میلیون كيلومتر) است. اگر كسي مي توانست وقتي عطارد در نزديك ترين فاصله اش از خورشيد قرار دارد، روي سطح سوزان آن بايستد، خورشيد را سه برابر بزرگ تر از آنچه كه ما در زمين مي بينيم مي ديد.
مدار عطارد بسيار بيضي ست. بنابراين در نزديك ترين مكان ممكن به خورشيد فاصله اش از خورشيد به 28 ميليون و 580 هزار مايل ( 46 ميليون كيلومتر) مي رسد و وقتي در اين مدار بيضي در دورترين مكانش از خورشيد قرار مي گيرد فاصله اش از خورشيد حدود 70 ميليون كيلومتر مي شود. فاصله عطارد از زمين، موقعي كه از هميشه به زمين نزديك تر است 48 ميليون مايل يا (77300 میلیون كيلومتر) است. اگر كسي مي توانست وقتي عطارد در نزديك ترين فاصله اش از خورشيد قرار دارد، روي سطح سوزان آن بايستد، خورشيد را سه برابر بزرگ تر از آنچه كه ما در زمين مي بينيم مي ديد.
طول روز و طول سال در عطارد 
زمين هر 365 روز يك بار به دور خورشيد مي گردد. در حالي كه عطارد هر 88 روز يك بار به دور خورشيد مي گردد. سرعت گردش عطارد در فضا 30 مايل در ثانيه (48 كيلومتر در ثانيه) است كه از اين نظر هيچ سياره اي سرعتش به پاي آن نمي رسد.
زمين هر 365 روز يك بار به دور خورشيد مي گردد. در حالي كه عطارد هر 88 روز يك بار به دور خورشيد مي گردد. سرعت گردش عطارد در فضا 30 مايل در ثانيه (48 كيلومتر در ثانيه) است كه از اين نظر هيچ سياره اي سرعتش به پاي آن نمي رسد.
دما
مقادير دما در عطارد بسيار متفاوت است. نزديكي زياد عطارد به خورشيد باعث مي شود دما در سطح آن به 450 درجه سلسيوس يا 840 درجه فارنهايت نيز برسد. از نظر دما فقط ناهيد از عطارد داغ تر است. اما به خاطر اين كه عطارد مقدار كافي گاز در جوش ندارد و تقريباً هيچ جوي ندارد كه گرما را نگه دارد, دماي آن در شب مي تواند به 170- درجه سلسيوس يا 275- درجه فارنهايت سقوط كند. به اين ترتيب دما در عطارد بسيار متغير است.
مقادير دما در عطارد بسيار متفاوت است. نزديكي زياد عطارد به خورشيد باعث مي شود دما در سطح آن به 450 درجه سلسيوس يا 840 درجه فارنهايت نيز برسد. از نظر دما فقط ناهيد از عطارد داغ تر است. اما به خاطر اين كه عطارد مقدار كافي گاز در جوش ندارد و تقريباً هيچ جوي ندارد كه گرما را نگه دارد, دماي آن در شب مي تواند به 170- درجه سلسيوس يا 275- درجه فارنهايت سقوط كند. به اين ترتيب دما در عطارد بسيار متغير است.
جرم وتراكم 
جرم عطارد 3/3 ضربدر 10 به توان 23 كيلوگرم است. اين ميزان يك بيستم جرم زمين است.
تراكم يا چگالي (نسبت جرم به حجم) عطارد كمتر از زمين است. يعني سنگيني يك تكه از عطارد كمتر از سنگيني حجم همان تكه از زمين است. عطارد كوچك تر از زمين است و بنابراين جرم خيلي كمتري هم نسبت به زمين دارد. تراكم كمتر عطارد نيروي جاذبه آن را نسبت به زمين كمتر كرده است. به طوري كه اين جاذبه فقط 38/0 جاذبه زمين است. به اين ترتيب وزن يك شيء 100 پوندي روي زمين بر روي عطارد فقط 38 پوند مي شود. براي اين كه بفهميد وزنتان در عطارد چقدر است آن را در عدد 38/0 ضرب كنيد.
سطح و جو
سطح عطارد خيلي شبيه به سطح ماه است. سطح عطارد شش درصد نوري را كه از خورشيد به آن مي رسد, بازتاب مي دهد. يعني همان ميزاني را كه ماه بازتاب مي دهد. عطارد مثل ماه با يك لايه باريك از مواد معدني به نام سيليكات ها كه به شكل ذرات ريزند پوشيده شده. عطارد همچنين دشت هاي صاف و پهني دارد. صخره هاي بسيار شيب دار و چاله هاي عميق زيادي نيز دارد. همان طور كه ماه هم چنين است. اين چاله ها موقعي شكل گرفته اند كه شهاب سنگ ها يا ستاره های دنباله دار كوچك به سياره برخورد كرده اند. جو عطارد آن قدر ضخيم نيست كه سرعت شهاب سنگ ها را كم كند و يا آنها را با اصطكاك بسوزاند. كالوريس بيسين Caloris Basin بزرگ ترين چاله عطارد حدود 800 مايل يا 1300 كيلومتر قطر دارد.
بخش هاي داخلي عطارد مثل زمين است!!!
عطارد خشك، بسيار گرم و تقريباً بدون هواست. قدرت پرتو خورشيد بر عطارد نزديك به هفت برابر ميزان پرتو آن بر روي زمين است.
اسكن از عطارد كه به وسيله رادارها از روي زمين انجا م شده نشان مي دهد كه چاله ها در قطب هاي عطارد حاوي يخ آب هستند. كف چاله ها به طور دايمي در مقابل نور خورشيد محافظت مي شوند. بنابراين دما در آنها هيچ وقت به آن حد نمي رسد كه يخ ها را آب كند.
عطارد به وسيله مقدار بسيار كمي هليوم، هيدروژن، اكسيژن و سديوم احاطه شده. اين گازها به قدري باريكند كه بزرگ ترين فشار جوي آنها (نيرويي كه از وزن گازها ناشي مي شود) حدود 000000000002/0 (دو ضربدر10 به توان 10-) كيلوگرم برهر سانتي متر مربع است. در حالی که فشار جو زمين حدود 03/1 كيلوگرم بر هر سانتي متر مربع است. گياهان و جانوران به خاطر نبود اكسيژن و گرماي شديد نمي توانند روي عطارد زندگي كنند. دانشمندان مي گويند اين سياره فاقد هر شكلي از زندگي ست.
چرخش به دور محور خود
هنگامي كه عطارد به دور خورشيد مي گردد، به دور محور خودش- يك خط فرضي كه از مركزش مي گذرد- هم مي چرخد. سياره حدود هر 59 روز زميني يك بار به دور خودش مي چرخد. اين چرخش از چرخش همه سيارات ديگر به جز ناهيد آهسته تر است. در نتيجه آهستگي چرخش سياره به دور محورش و سريع بودن حركتش به دور خورشيد باعث شده كه يك روز يا فاصله طلوع خورشيد تا طلوع بعدي خورشيد 176 روز زميني به طول انجامد.
تا ميانه دهه 1960 ستاره شناسان باور داشتند كه عطارد هر 88 روز زميني يك بار به دور خودش مي چرخد. يعني همان مقدار زماني كه طول مي كشد تا عطارد دور خورشيد بگردد. اگر اين چنين بود يك طرف سياره هميشه رو به خورشيد بود و طرف ديگر هميشه در تاريكي قرار داشت. در سال 1965 مطالعاتي كه از طريق رادار انجام شد، نشان داد كه سياره هر 59 روز يك بار دور خودش مي چرخد.
ماه
عطارد ماه ندارد.
جرم عطارد 3/3 ضربدر 10 به توان 23 كيلوگرم است. اين ميزان يك بيستم جرم زمين است.
تراكم يا چگالي (نسبت جرم به حجم) عطارد كمتر از زمين است. يعني سنگيني يك تكه از عطارد كمتر از سنگيني حجم همان تكه از زمين است. عطارد كوچك تر از زمين است و بنابراين جرم خيلي كمتري هم نسبت به زمين دارد. تراكم كمتر عطارد نيروي جاذبه آن را نسبت به زمين كمتر كرده است. به طوري كه اين جاذبه فقط 38/0 جاذبه زمين است. به اين ترتيب وزن يك شيء 100 پوندي روي زمين بر روي عطارد فقط 38 پوند مي شود. براي اين كه بفهميد وزنتان در عطارد چقدر است آن را در عدد 38/0 ضرب كنيد.
سطح و جو
سطح عطارد خيلي شبيه به سطح ماه است. سطح عطارد شش درصد نوري را كه از خورشيد به آن مي رسد, بازتاب مي دهد. يعني همان ميزاني را كه ماه بازتاب مي دهد. عطارد مثل ماه با يك لايه باريك از مواد معدني به نام سيليكات ها كه به شكل ذرات ريزند پوشيده شده. عطارد همچنين دشت هاي صاف و پهني دارد. صخره هاي بسيار شيب دار و چاله هاي عميق زيادي نيز دارد. همان طور كه ماه هم چنين است. اين چاله ها موقعي شكل گرفته اند كه شهاب سنگ ها يا ستاره های دنباله دار كوچك به سياره برخورد كرده اند. جو عطارد آن قدر ضخيم نيست كه سرعت شهاب سنگ ها را كم كند و يا آنها را با اصطكاك بسوزاند. كالوريس بيسين Caloris Basin بزرگ ترين چاله عطارد حدود 800 مايل يا 1300 كيلومتر قطر دارد.
بخش هاي داخلي عطارد مثل زمين است!!!
عطارد خشك، بسيار گرم و تقريباً بدون هواست. قدرت پرتو خورشيد بر عطارد نزديك به هفت برابر ميزان پرتو آن بر روي زمين است.
اسكن از عطارد كه به وسيله رادارها از روي زمين انجا م شده نشان مي دهد كه چاله ها در قطب هاي عطارد حاوي يخ آب هستند. كف چاله ها به طور دايمي در مقابل نور خورشيد محافظت مي شوند. بنابراين دما در آنها هيچ وقت به آن حد نمي رسد كه يخ ها را آب كند.
عطارد به وسيله مقدار بسيار كمي هليوم، هيدروژن، اكسيژن و سديوم احاطه شده. اين گازها به قدري باريكند كه بزرگ ترين فشار جوي آنها (نيرويي كه از وزن گازها ناشي مي شود) حدود 000000000002/0 (دو ضربدر10 به توان 10-) كيلوگرم برهر سانتي متر مربع است. در حالی که فشار جو زمين حدود 03/1 كيلوگرم بر هر سانتي متر مربع است. گياهان و جانوران به خاطر نبود اكسيژن و گرماي شديد نمي توانند روي عطارد زندگي كنند. دانشمندان مي گويند اين سياره فاقد هر شكلي از زندگي ست.
چرخش به دور محور خود
هنگامي كه عطارد به دور خورشيد مي گردد، به دور محور خودش- يك خط فرضي كه از مركزش مي گذرد- هم مي چرخد. سياره حدود هر 59 روز زميني يك بار به دور خودش مي چرخد. اين چرخش از چرخش همه سيارات ديگر به جز ناهيد آهسته تر است. در نتيجه آهستگي چرخش سياره به دور محورش و سريع بودن حركتش به دور خورشيد باعث شده كه يك روز يا فاصله طلوع خورشيد تا طلوع بعدي خورشيد 176 روز زميني به طول انجامد.
تا ميانه دهه 1960 ستاره شناسان باور داشتند كه عطارد هر 88 روز زميني يك بار به دور خودش مي چرخد. يعني همان مقدار زماني كه طول مي كشد تا عطارد دور خورشيد بگردد. اگر اين چنين بود يك طرف سياره هميشه رو به خورشيد بود و طرف ديگر هميشه در تاريكي قرار داشت. در سال 1965 مطالعاتي كه از طريق رادار انجام شد، نشان داد كه سياره هر 59 روز يك بار دور خودش مي چرخد.
ماه
عطارد ماه ندارد.
پرواز به سوي عطاردفضاپيماي مرينرده (Mariner10) اولين و تنها فضاپيمايي ست كه به عطارد رسيده. اين فضاپيما درسال 1973 و 1974 از عطارد بازديد كرد. كمتر از نيمي از سطح عطارد به وسيله اين فضاپيما نقشه برداري شد. در سال 2004 ايالات متحده سفينه مسنجر (Messenger)را به سوي عطارد فرستاد. اين سفينه قرار است در سال هاي 2008، 2009 و 2011 در اطراف عطارد پرواز كند، ازسطح آن نقشه برداري كند و تركيباتش، ساختمان داخليش و حوزه مغناطيسيش را مطالعه كند.
No comments:
Post a Comment